شهرستان ادب: امروز یکم مهرماه سالروز تولد زنده‌یاد استاد حسین منزوی است. منزوی از چهره‌های درخشان غزل معاصر و شاید شناخته‌شده‌ترین شاعر زنجانی است. این شاعر در زمان حیاتش بیشتر با غزل‌های عاشقانه‌‌اش شناخته می‌شد، در حالیکه شعرهای بسیار درخشانی هم با معانی و مضامین آیینی در کارنامه این شاعر است که عموما تا بعد از مرگ او از چشم‌ها پنهان ماندند. بخشی از این شعرها در کتابی با عنوان «فانوس‌های آفتابی» منتشر شدند. منزوی در بخشی از مقدمه این کتاب خود می‌نویسد:
«حماسه مردان حق،نمردنی‌اسـت و از‌یاد نرفتنی.که از نمردنی و از یاد نرفتنی‌ترین آن‌ها، واقعه ی کربلاست.
درباره این رویداد بزرگ وبی‌نظیر، قرن‌هاست که عاشقان حق و دل‌باختگان حقیقت لب به‌سرود و ستایش‌گشوده‌اند اما آنچه به نظر می رسد این است که هنوز حق کلام درباره حسین بن علی علیه السلام و یاران با وفای فداکارش و نیز درباره عاشورا _این‌روز بزرگ امتحان بشری در قرارگاه عشق وحق_ به خوبی ادا نشده است و هـنوزها نخواهد شد.
پس سلام بر خون‌های ریخته برشن‌های روان و تف کرده کربلا، که‌یادش همان سپیده دم خون‌آلودی اسـت که همچنان بر پیشانی آسمان خواهد گذشت.»
حاج مهدی رسولی مداح و مرثیه‌خوانی است که در سال‌های اخیر با «هیئت ثارالله» زنجان و شاعران توان‌مندی چون: «امیر سلیمانی»، «علی حنیفه»، «مهدی حنیفه»، «محمدعلی محمدی»، «احسان معبودی»، «محمدحیدر مهدی‌رضایی» و... توانسته تاثیرگذاری فراوانی را در استان زنجان و در کل کشور داشته باشد. یکی از تازه‌ترین نوحه‌های او نوحه «الرحیل» (با این مطلع: «الرحیل الرحیل دلبسته ی عشق بسته ی دنیا نیست، زندگی زندگی ختم به شهادت نشود زیبا نیست») است که متن اصلی آن برگرفته از کتاب فتح خون سید شهیدان اهل قلم، شهید سید مرتضی آوینی است. پیش از این در سایت شهرستان ادب و در مطلب «الرحیل الرحیل» این متن شهید آوینی را مورد توجه قرار داده‌ایم. رسولی در دل این نوحه شعرهای فاخری از شاعران گذشته را نیز می‌خواند. از جمله این رباعی فاخر شاعر سبک هندی «سرمد کاشانی» که شعرش از شاعرش مشهورتر است:
در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
روبه‌صفتان زشت خو را نکشند
گر عاشق صادقی ز کشتن مهراس
مردار بود هر آنکه او را نکشند
رسولی در بخش پایانی تازه‌ترین خوانشش از این نوحه، سراغ غزل مشهور همشهری خود استاد حسین منزوی رفته است. غزلی که فصلی نوین در ادبیات عاشورایی بود و بی‌گمان یکی از شعرهای شاخص «ادبیات انقلاب». مخصوصا اگر توجه کنیم که شاعر در این غزل برخلاف فضای فکری پیش از انقلاب و همراه با اندیشه‌های مطروحه در دوران انقلاب اسلامی سعی در نگاهی دقیق به مقوله عاشورا دارد. از جمله بیت آخر شعر که انگار خلاصه کتاب «حماسه حسینی» شهید آیت‌الله مرتضی مطهری است.
امروز که سالروز تولد حسین منزوی با ایام عاشورا همراه است، تازه‌ترین مطلب پرونده ادبیات عاشورایی سایت شهرستان ادب را به بازخوانی آن غزل ارجمند و شنیدن این نوحه گرامی اختصاص می‌دهیم:
ای خون اصیلت به شتک‌ها ز غدیران
افشانده شرف‌ها به بلندای دلیران
جاری شده از کرب و بلا آمده و آنگاه
آمیخته با خون سیاووش در ایران
تو اختر سرخی که به انگیزه‌ی تکثیر
ترکید بر آیینه خورشید ضمیران
ای جوهر سرداری سرهای بریده
وی اصل نمیرندگی نسل نمیران
خرگاه تو می‌سوخت در اندیشه تاریخ
هر بار که آتش‌زده شد بیشه شیران
آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب
نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران؟
و آن روز که با بیرقی از یک سر بی تن
تا شام شدی قافله‌سالار اسیران
تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند
باید که ز خون تو بنوشند کویران
تا اندکی از حق سخن را بگزارند
باید که به خونت بنگارند دبیران
حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست
ای کاسته شان تو از این معرکه‌گیران
دانلود نوحه مهدی رسولی با شعر حسین منزوی
انتخاب و مقدمه: حسن صنوبری