شهرستان ادب: همزمان با آغاز فصل زمستان و گشایش پروندۀ برفیه ، پنج رباعی برفی از استاد «مرتضی امیری‌اسفندقه» می‌خوانید:
آن جملۀ سخت ژرف، روشن شده است روشن شده واژه، حرف روشن شده است کرسی بگُذار و دفتر شعر بیار بنشین که چراغ برف روشن شده است شاید شد و پیش از آنکه باید آمد ها! هیچ بعید نیست، شاید آمد از رایحۀ روح هوا پر شده است من منتظرم برف بیاید... آمد! این‌گونه بخیل، بی‌گمان زیبا نیست زیباست ولی نه! آن‌چنان زیبا نیست دارد مه و خورشید و ستاره اما تا برف نبارد آسمان زیبا نیست از نو در ِآسمان نگا! باز شده‌ست ها باز شده است باز، ها! باز شده‌ست پرواز سپید برف را می‌بینی؟ انگار پر فرشته‌ها باز شده‌ست نه مثل تگرگ، ناگهان، رگباری نه چون باران، ریز و درشت و جاری قربان تو ای برف که در خلوت شب با آن‌همه حرف، بی‌صدا می‌باری
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز