شهرستان ادب: ضمن عرض تسلیت مجدد به تمام هم‌وطنانمان، شما را به خواندن غزلی از استاد «محمود اکرامی‌فر» در سوگ جانباختگان مظلوم پرواز هواپیمای اوکراین دعوت می‌کنیم:
صدوهفتادونُه ستاره شبی، روی دشت برهنه باريدند صدوهفتادونُهه گل قرمز، مرگ را با دو چشم خود دیدند صدوهفتادونُه گل پرپر، صدوهفتادونُه كبوتر، پر صدوهفتادونُه پسر، دختر، با چه جرم و گناه كوچیدند؟ ای‌زمینی كه پست و نامردی، سخت خونخواره‌ای وخونسردی دخترانی به خاكت افتادند، كه همه مهر و ماه و ناهیدند آسمان كاش زیر و رو بشوی، تیغ در گُرده و گلو بشوی كاش با مرگ روبرو بشوی، كُشتگان تو ماه و خورشیدند زندگی خانه‌ات خراب شود، جسم و جان توآسياب شود دلت از درد و غم کباب شود، كه زن و مرد از تو رنجیدند با هزاران هزار استغفار، ای‌خدا، صاحب كم و بسیار صدوهفتادونُه نفر بیدار، از چه رو خواب مرگ می‌دیدند؟
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز