محسن پرویز نویسنده و منتقد ادبی با بیان این كه رمان خوب حاصل تجربیات بكر است، افزود: تجربیات بكر و توصیفات زیبا از «مبصر كلاس هشتم» اثری ماندگار و خواندنی ساخته است.
محسن پرویز، نویسنده و منتقد ادبی در نشست نقد و بررسی كتاب «مبصر كلاس هشتم» تمایز میان خاطره داستان و داستان صرف از مشكلات ادبیات امروز ایران دانست و افزود: این موضوع به ویژه در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بسیار مطرح شده است و باید بدانیم كه مرز دقیق و شفافی میان خاطره داستان و یك داستان محض وجود ندارد.
وی گفت: ما تنها می توانیم بر ملاك هایی مانند مخیل بودن داستان و دخل و تصرفاتی كه نویسنده داستان برای نگارش اثرش انجام می دهد دست بگذاریم.
پرویز با اشاره به سه اثر شناخته شده «دا»، «نورالدین پسر ایران» و «پایی كه جا ماند»، گفت: اگر چه این سه كتاب خاطرات بازآفریده شده هستند اما حداقل دو كتاب از بین این سه هیچ چیزی كمتر از یك رمان ندارند.
این صاحب نظر عرصه ادبیات داستانی «مبصر كلاس هشتم» نوشته سید حسن حسینی ارسنجانی را كه به نوعی از خاطرات نویسنده برگرفته شده است داستان بلند خواند اما در خصوص رمان بودن اش تردید كرد. پرویز در این خصوص گفت: شاید بتوان به خاطر تعدد نام شخصیت ها، پیچیدگی های داستان و شاخ و برگ رویدادها با اغماض آن را رمان قلمداد كرد اما تعدد نام ها با تعدد شخصیت ها بسیار متفاوت است.
پرویز همچنین درباره جنس داستان «مبصر كلاس هشتم» توضیح داد: نمی توانیم با قطعیت بگوییم كه مخاطب این داستان نوجوان است، چیزهایی كه نویسنده می خواهد در داستان به ما القا كند متفاوت از دغدغه های گروه سنی نوجوان است.
وی درباره پیرنگ داستان «مبصر كلاس هشتم» گفت: به نظر می رسد پیرنگ این داستان به دلیل كمبود پرداخت داستانی استوار نیست و از نظم منطقی یك داستان كه نمی توان هیچ بخشی را از آن حدف كرد برخوردار نیست.
وی با تاكید بر تجربیات خوب و بكر سید حسن حسینی ارسنجانی نویسنده «مبصر كلاس هشتم» گفت: رمان خوب حاصل تجربیات بكر است و این حقیقتی مهم و غیر قابل تردید است؛ اگر حوادث نو و تجربیات بكر در داستان وجود داشته باشد آثار به نگارش درآمده حتما خواندنی خواهد شد.
این صاحب نظر عرصه ادبیات داستانی گفت: توصیفات این داستان فوق العاده زیباست مخصوصا در لحظه ورود منوچ به چاه، توصیف شرایط و كبوتر های چاهی كاملا زنده و هویداست.
وی افزود: صحنه سازی ها به ویژه در روستا بسیار خوب و زنده است و تنها كسانی كه دركی از روستا دارند می توانند به خوبی آن را درك كنند.
وی با اشاره به این كه گاهی در ادبیات ما نگاه به روستا تحقیرآمیز است، گفت: نكات بسیار مثبتی در روستاها و جود دارد كه كمتر به آن ها پرداخته می شود و در این داستان این نكات تا حدود زیادی نشان داده شده است.
پرویز حضور آدم های واقعی در داستان را از دیگر نكات مثبت این اثر دانست و خاطرنشان كرد: اگر فرصت بیشتری برای پرداخت این داستان صرف می شد اثر بسیار بهتری خلق می شد؛ اگر چه همین كتاب هم از آثاری كه امروزه به چاپ می رسد چیزی كم ندارد و می تواند به عنوان یك اثر ماندگار محسوب شود.