شعری از رضا یزدانی
دریا، شبیه مادر دلسوزی
28 مرداد 1392
15:50 |
0 نظر
|
امتیاز:
4 با 2 رای
شهرستان ادب: رضا یزدانی شاعر جوان چهارپاره ای زیبا برای شهدای پرواز 655 سروده و خود بر پیشانی آن نوشته:
تقدیم به شهدای پرواز655
وتقدیم به روح شهید "عارف دوزنده" که هم سن وسال خودم بود
هر جا کبوتری ست صیادی ست
هر سنگ در کمین هر آیینه است
تا بوده است رسم جهان این بود
از این به بعد رسم جهان این است
دنیا برای هرکه زمینی نیست
همچون قفس...نه ..تنگ تر از آن است
پرواز مرد می کند آدم را
پرواز در سرشت هر انسان است
*
هرگز نمی گذشت مسیر تو
از جاده های خاکی دنیایی
هرکس به اصل خود بر میگردد*
اصلا تو اهل عالم بالایی!
این جا نبود عرصه ی رزم تو
در آسمان شهید شدی آخر
ای از تبار آینه وخورشید
دیدی که روسفید شدی آخر؟!
آغوش باز کرد به سوی تو
دریا شبیه مادر دلسوزی
با آن پری که سوخت دعایی کن:
پرواز سهم ما بشود روزی...
*کل شی یرجع الی اصله
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.