بهترین کتاب داستانی که در سال ۹۲ خواندید چه بود؟

این شد که گفتیم از اساتید و دوستان داستان‌نویسمان بپرسیم در سال ۹۲ چه کتابهایی خوانده‌اند و بیش از همه چه کتاب‌هایی چشمشان را گرفته و می‌خواهند به دیگران معرفی کنند.

البته ما از همه خواستیم که یک نمونه ایرانی و یک نمونهء خارجی نام ببرند اما همین طور که می‌بینید بعضی از بزرگواران این ترتیب را رعایت نکردند و هیچ آداب و ترتیبی نجستند! ما هم همان را می‌گذاریم پیش روی شما.

بهترین کتابی که امسال خواندم «بلندی‌های بادگیر» نوشته یکی از خواهران برونته، «امیلی برونته» است که توسط آقای رضایی ترجمه شده است. آخرین کتاب خوبی که خواندم هم «آرزوهای بزرگ» نوشته «چالرز دیکنز» بود. «سیاه چمن» مرحوم «امیرحسین فردی» را هم امسال خواندم و  به این فکر کردم که ای کاش مرحوم فردی همان مسیر سیاه چمن را ادامه می داد تا سرانجام مسیر نویسندگی ایشان به یک داستان نویس قدرتمند می رسید.

احمد شاکری

من کتاب «سرزمین نوچ» نوشتهء «کیوان ارزاقی» را بسیار پسندیدم. این کتاب برخلاف بسیاری که غرب را مدینهء فاضله نشان می‌دهند، آنجا را برزخ انسان نشان می‌دهد. و چنان خوب تصویر ساخته است که فکر می‌کنید دارید سفرنامه می‌خوانید. بسیار صادقانه نوشته است و نشان داده که در غرب خبری نیست.

محمدقائم خانی

«چهار داستان» اثر «ویکتور هوگو» علیرغم اینکه در قالب داستان کوتاه ارائه شده اند اما هرکدام قابلیت بالایی دارند تا به صورت یک رمان بزرگ در آیند. همچنانکه داستان آخر این مجموعه «ژان والژان» تقریبا مغز بینوایان است که در چهار فصل و تقریبا در یکصد صفحه آمده است. در واقع بینوایان به تفصیل درآمده ژان والژان است. هوگو همواره نگاه انتقادآمیزی به اجتماع دارد. او اعتقاد دارد که اجتماع به اندازه طبیعت به انسان خدمت نکرده است. هوگو در داستان های «محکوم بی گناه و «کلود ولگرد» به ظلم و اجحاف جامعه نسبت به شخصیت های اصلی داستان هایش اشاره ای عمیق دارد. شخصیت هایی که در ابتدا به خاطر گرسنگی دست به سرقت نان یا شی ای ناچیز می زنند که نهایتا بر اثر فشار فقر و تنگدستی است. اینان به مرور دست به جنایت می زنند و در پایان گیوتین آخرین نماینده قانون است که زندگی نابود شده اشان را پایان می دهد!

بهترین کار ایرانی هم که خواندم «گنجشکها بهشت را میفهمند» حسن بنی عامری بود که دربارهء آن هم توضیح اضافه نمیدهم، چون برای آن هم یادداشتی نوشتم که در هفته نامه هنرمند منتشر شد.

چقدر توضیحات واضحی دادم!