«چیزی به نام شرمساری تاریخی» | یادداشتی از علی‎اصغر عزتی‎پاک

شهرستان ادب: علی‎اصغر عزتی‎پاک داستان‎نویس، به تازگی و به بهانۀ معرفی کتاب «سکوت دریا» اثر ورکور،  یادداشتی را در صفحۀ شخصی خود منتشر کرده است که در ادامه می‎خوانید:

«سکوت دریا» داستان نیمه‌بلندی است از اشغال فرانسه توسط آلمان‌ها. داستانی بسیار لطیف و دلنشین. نویسنده عضو نهضت مقاومت بوده و مخفیانه یک انتشاراتی هم راه انداخته بوده برای چاپ کارهایی از این دست. او روشنفکر هم بوده، و این اقدامات را در راستای وظیفه‌ی روشنفکرانه‌اش می‌دانسته طبعا. خواندن کتاب‌هایی از این دست، و ملاقات با نویسندگانی نظیر ورکور من را ناخواسته می‌برد به دههٔ شصت خودمان و روزگار سخت تجاوز دشمن خارجی، و واکنشی که نویسندگان‌مان به این رخداد نشان دادند. این روزها ورد زبان جماعت شده «بیایید قضاوت نکنیم!» اما نمی‌شود این‌همه بی‌تفاوتی و بی‌حمیتی را دید و شرمنده نشد. بخشی از مملکت اشغال شده؛ صدها هزار نفر آواره شده‌اند؛ بیش از سیصدهزارشهید شده‌اند در راه دفاع از کشور. آن‌وقت شما یک خط داستان هم از نویسندهٔ روشنفکر کشورت درباره‌ی هیچ یک از این مصائب نمی‌بینی. واقعا کدام شرمساری از این بیشتر و بزرگتر؟ به کدام بهانه که بالاتر باشد از خون داغ و جوشان هزاران هزار جوان و زن و مرد و کودک این مرز و بوم؟ شگفتا! شگفتا و شگفتا! 

می‌گذرد این حب و بغض‌ها؛ اوراق تاریخ ورق می‌خورد، و فردا می‌رسند قضاوت‌گرانی بی‌ردای شوم قاضیان - به قول «بامداد» تاریک؛ که او نیز حتا از یک خط شعر برای مدافعان مرزهای کشورش دریغ کرد، شرم بر او! - که با جملاتی ساده و صریح، عریانی زشت پادشاهان مفلوک سرزمین فرهنگ و هنرمان در این دوره را بی‌لکنتی فریاد خواهند زد. به قول نادرابراهیمی در «با سرودخوان جنگ درخطهٔ نام و ننگ» :

«باکی نیست. چیزی به نام شرمساری تاریخی هم وجود دارد!»