«گچ‌پژ» نخستین کتاب طنز محسن رضوانی منتشر شد

شهرستان ادب: اولین کتاب محسن رضوانی شاعر و طنز نویس جوان کشور با عنوان «گچ‌پژ» توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد.

رضوانی این متن‌های کوتاه را در قالب مکاتبه و نامه‌نگاری نوشته است و در آنها با استفاده از لهجه تهرانی و اصطلاحات خاص آن -به خصوص لهجه تهران زمان قاجار- طنزآفرینی کرده است.
دو متن زیر نمونه‌هایی از این کتاب هستند: 

پاییز
به شعرا بگو آن‌ قدر در ستایش بهار، آگراندیسمان نکنند شازده! ... دیده‌ایم. گل و بلبل و شکوه و شکوفه‌اش سر جمع، به یک غروب خیس و خشدارِ پاییز نمی‌رسد. به یک پیاله باقالی گلپری که با عشقت بخوری.
به طبیب‌نماها بگو سپلشک. عشق مرپ روانی نیست که براش دوا بپیچند. خیلی هنر دارند شربت بیماری فرهاد را شیرین کنند. نسخه‌های این‌چنینی را نباید توی دفترچه نوشت. باید رولی منتشر کرد عوض کاغذ مبال استفاده کنیم.
به عرفا بگو برای عاشق‌ها دعا کنند. عشق، امتحان فوق‌الطاقه‌‌ای است. بگو دعا کنند پلة ترقی ما به اعلی علیین باشد نه تخته دایومان به اسفل السافلین.
به سر و کله‌ات بگو پیدا شوند شازده! کجایی این همه مدّت؟

دیفالت
از همان ابتدا که این کامپیوتر زغالی را –از دم قسط- برداشتم، تا همین حالیه، دست به فوتوی پس زمینه‌اش نزدم. دیلینگ دیلیمگ این گوشی هم، همان نسخة کمپانی است. اساساً به دیفالت، وفادارم؛ وفادار و معتقد. تنها جایی که عدول می‌کنم در همین مکتوبه نگاری‌ها ست. قلمِ دیفالت چیز دیگری ست. من اما – با اینکه «بی‌زر»م- نامه‌ها را با «بی نازنین» می‌نویسم. بلکم گوشه‌ای از دامنة تنهایی ما دستت بیاید.
شازده جان! عرّ و تیز عاشقانه نمی‌کنم. باور کن مهر تو، دیفالت این قلب صاحاب مرده است. قلب هم که می‌دانی؛ سبزة عید نیست که سیزدهم بگذاری روی کاپوت اتول، بزنی به جاده. درِ مسجد است. نه کندنی؛ نه سوزاندنی.
سال تحویل یادم کن.

«گچ‌پژ» با شمارگان 2500 نسخه، در 110 صفحه با قیمت هشت هزار تومان توسط انتشارات سوره مهر در اختیار علاقمندان ادبیات قرار گرفته است.