انا لله و انا الیه راجعون
باخبر شدیم که عباس چشامی، شاعر برجسته آیینی در این ایام عزیز در سوگ از دست دادن پدر به ماتم نشسته است، ضمن تسلیت به عباس عزیز برای بازماندگان صبر و اجر و برای آن مرحوم، علو درجات را آرزو می کنیم.
علی رضا قزوه، ناصر فیض، مصطفی محدثی خراسانی، سعید بیابانکی، علی داودی، سیدضیا قاسمی، محمد رمضانی فرخانی،عبدالرحیم سعیدی راد، رضا اسماعیلی، علی محمد مودب، محمدمهدی سیار، میلاد عرفانپور، محمود حبیبی کسبی، محمدحسین نعمتی، مبین اردستانی، محمدرضا وحیدزاده، حسن صنوبری، سیدعلی لواسانی، محمدحسین نجفی و شاعران انجمن آفتابگردانها
غزلی عاشورایی از عباس چشامی:
از کِی غروب غمگین بود؟ از کِی غروب غمگین شد؟
این گونه بود از آغاز، یا نه، نبود بعد این شد؟
از کِی غریب ها در او، چشمان خویش می شویند
در چشم عاشقان آیا از کِی عزیز، چندین شد؟
از کِی چنین تبِ سرخی، بر سجده گاهِ روز افتاد؟
او را که بود نفرین کرد، یا خود چه کرد نفرین شد؟
شاید فقط تماشا کرد، شاید فقط تماشا بود
روزی که از سرِ مردان، تقدیر خاک رنگین شد
آری فقط تماشا بود، وقتی حسین در میدان
چندان جوانِ شیرین داد، تا کامِ مرگ شیرین شد
پشت سر برادرها وقتی دعایشان می کرد
آیا شنید زینب را، آیا برایش آمین شد؟
آری نشست و زَد بر سر، تا کارها گذشت از کار
تا دشت از نفس افتاد، تا ذوالجناح بی زین شد
□
پیش از چنان غمی هرگز کِی بود این چنین غمگین؟
نه نه، غروب پیش از این، غمگین نبود، غمگین شد.