شهرستان ادب: به‌مناسبت زادروز زنده‌یاد «حسین منزوی»، شما را به خواندن و شنیدن شعری از ایشان با صدای شاعر دعوت می‌کنیم:
خانه‌های دم‌کرده، کوچه‌های بغض‌آلود
طرح شهر خاکستر در زمینه‌ای از دود
چرک آب و سرد آتش، خفته باد و نازا خاک
آفتاب بی‌چهره، آسمان غبارآلود1
در کجای این دلتنگ می‌دهید پروازم؟
پرسه‌های عصرانه! ای مسیرتان2 مسدود!
یاد روزگارانی کآسمان و آفاقش
همّت پر ما را عرصۀ حقیری بود
در سکون این مرداب، بو گرفته گندیدیم
مثل ماهی تنبل، تا جدا شدیم از رود
⧠
فصل ضجّه و3 زنجیر باز هم رقم خورده‌ست
خیره چشم ما تا دور، باز در پی موعود
در کجای این دفتر تا نشان‌شان ثبت است
بردگان جان‌داده پای باروی نمرود
⧠
پای4 هر ستونش را دشنه‌ای موشّح کرد
پاره و پریشان باد این کتاب خون‌آلود
* در خوانش منزوی در شب‌های گوته، تغییراتی نسبت به چاپ این شعر در «ترمه و تغزّل» دیده می‌شود:
1- غباراندود
2- مدارتان
3- کهنۀ
4- زیر
دکلمۀ این اثر با صدای شاعر در شب‌های گوته: