شعری از عباس احمدی برای شهیدان جهاد علمی

به شهدای تازه اوج گرفته...

 

باز در کوچه و خیابان ها

عطر شور و امید آوردند

عود واسفند را بسوزانید

کاروان شهید آوردند

 

بازهم موج های دریازاد

غیرت خلق را تکان دادند

تا به دریای معرفت برسیم

لاله ها راه را نشان دادند

 

باز هم پشت یک پدر خم شد

تازه شد داغ مادری خسته

باز هم یاد جبهه ها حک شد

روی پیشانی ترک بسته

 

یا علی گفت و تیغ زد بر خصم

چون ولایت کلید پرواز است

با شهادت دوباره ثابت کرد

در این باغ همچنان باز است

 

آنکه نور از حسین می گیرد

می خورد غبطه بر رخش مهتاب

امشب آری چه تابشی دارد

سرشان روی زانوی ارباب

 

 

عباس احمدی