هنرمندان افغان در ایران ساخته می‌شوند؛ بیرون‌شان می‌کنیم؛ در اروپا ثمر می‌دهند

  علی‌محمد مؤدب، شاعر و مدیرمسئول مؤسسه فرهنگی شهرستان ادب، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با تأکید بر اعطای حق شهروندی به نخبگان افغان و ایجاد تسهیلات رفاهی برای آنان در کشور گفت: من از زمانی که فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کردم، توفیق داشتم که با دوستان افغان همنشین باشم. به همین خاطر از نزدیک با مشکلات و دغدغه‌های آنها آشنا هستم. حضور این دوستان به دلیل توانایی‌هایی که دارند و تأثیر و تأثری که از فضای ادبیات ایران داشته‌اند، غنیمت است، اما با این وجود مشکلات متعدد مانع از فعالیت آنها با آرامش می‌شود.

وی ادامه داد: این دسته از هنرمندان و فعالان ادبی، دوران تحصیل خود را در ایران گذرانده‌اند و در جلسات ادبی ما زوایای کار ادبی را می‌گیرند و بعد در جشنواره‌ها و جوایز ادبی موفق به دریافت جایزه می‌شوند. این زحمتی است که در کشور ما کشیده شده و از این فضا بهره‌مند شدند، اما اغلب وقتی به سن پختگی می‌رسند و برنده جوایز ادبی می‌شوند، مشکل اقامتی برای آنها ایجاد می‌شود. در این صورت آنها دو راه بیشتر پیش رو ندارند؛ یا باید به گشور خود بازگردند که در این صورت با مشکلات فرهنگی و اقتصادی متعددی مواجه می‌شوند و یا مجبور می‌شوند به کشورهای اروپایی بروند و در آنجا به فعالیت خود ادامه دهند.

مدیرمسئول مؤسسه فرهنگی شهرستان ادب افزود: دختری که در تهران فعالیت ادبی دارد، دیگر نمی‌تواند پس از مراجعت به افغانستان به این نوع فعالیت‌ها به اندازه گذشته ادامه دهد. با توجه به این امر، یکی از بهترین جاهایی که این افراد می‌توانند در آنجا زندگی کنند، ایران است؛ چرا که هم با شرایط فرهنگی آنها هماهنگ است و هم از نظر بعد مسافت مشکلی برایشان ایجاد نمی‌شود. مهمتر اینکه همین افراد ایران را به کشورهای دیگر ترجیح می‌دهند.

مؤدب با بیان اینکه در این صورت زمینه تعامل فرهنگی میان ایران و افغانستان پایدار خواهد ماند، یادآور شد: ما در حالی هنرمندانمان را که سال‌ها برای آنها زحمت کشیده‌ایم و شرایط رشد را برایشان فراهم کرده‌ایم، از دست می‌دهیم که کشورهای اروپایی برای ادامه فعالیت هنری و ادبی آنها برنامه‌ریزی می‌کنند. این هنرمندان را زمانی وادار به کوچ می‌کنیم که زمان ثمردهی آنها فرارسیده است. هنگامی که می‌توانیم از این نخبگان در ثمردهی هنر اسلامی استفاده کنیم، به شمال اروپا تحویل می‌دهیم.

این شاعر ادامه داد: می‌توان در ذیل برگزاری یک جایزه ادبی زمینه را برای اعطای تسهیلات ویژه زندگی برای این افراد آماده کرد تا بتوانند با آسایش و فراغت خاطر بیشتری به مطالعه و انجام فعالیت‌های ادبی و هنری خود بپردازند. در زمانی که تولید فکر و جنبش نرم‌افزاری مطرح است، هزینه‌های بسیاری برای امور غیرضروری در حوزه‌های دیگر صرف می‌کنیم. این در حالی است که فضای فرهنگی افغانستان امروز به حضور ما نیاز دارد، اما ما غایب هستیم. سرمایه‌گذاری در این حوزه نتایج اقتصادی و امنیتی را در پی خواهد داشت. شاخه‌ای که از هنر و ادب افغانستان در اروپا شکل بگیرد، مطمئناً در تعارض با فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی خواهد بود و در نهایت سوء تفاهمات را ایجاد می‌کند. سرمایه‌گذاری در این زمینه سرمایه‌گذاری در حوزه تعالی ایران فرهنگی است.

مدیرمسئول مؤسسه فرهنگی شهرستان ادب یادآور شد: تاکنون شخصیت‌های مطرحی از این راه از دست رفته اند و ترجیح دادند که به کشورهای اروپایی سفر کنند و در آنجا اقامت داشته باشند. بودجه‌های فرهنگی کلانی را در فضای خارج از کشور هزینه می‌کنیم، اما این در مجرای صحیح آن قرار نمی‌گیرد. می‌توان مراکزی را ویژه این افراد تشکیل داد تا از این طریق زمینه را برای فعالیت بیشتر این افراد ایجاد کرد. علاوه بر این می‌توان حقوق شهروندی برای آنها در یکی از شهرهای فرهنگی قائل شد.