شب کتاب در شهرستان ادب

در ابتدای این نشست علی محمد مودب، مدیرعامل موسسه شهرستان ادب با اشاره به این که امروز باید بپذیریم که احیای تمدن عظمت اسلام زیربنایش کتاب است و اهل قلم پرچمداران تمدن هستند، گفت: برای کتاب باید محفل و آیین داشته باشیم.

در گذشته در روستاها سنت های جدی کتابخوانی وجود داشته است. در روستای خودمان در تربت جام شخص اهل کتابی بود که در فضای محله ما گلستان و شاهنامه را ترویج می کرد. ما در فضای جدید نیاز داریم به بازسازی محافلی این چنین تا تلاشگران و مجاهدان اهل قلم دور هم جمع شوند، فکر کنند و ایده دهند.

مصطفی محدثی خراسانی، شاعر هم گفت: از 20 سال پیش دغدغه داشتم که تلاش ها در حوزه ادبیات انقلاب، سرودن، نوشتن و نظریه پردازی جایگاهی ندارد که افرادی دلسوزانه به دنبال ثبت و ضبط و تدوین آن باشند.

وی ادامه داد: در حوزه ادبیات، نشر هدف نیست بلکه وسیله است، زیرا هدف تدوین ادبیات معاصر انقلاب و رصد نقاط خالی و شناخت ضعف ها و قوت هاست. خوشبختانه شهرستان ادب آماده خوار نیست و صرفا از کاشته های دیگران برداشت نمی کند، بلکه خود تلاش می کند بذری را بکارد، که اردوهای آموزشی شاعران جوان از کارهای متمایز این مؤسسه است. آن هدف بلندی که ما منتظرش هستیم در حوزه هنری، وزارت ارشاد و سایر بخش ها اتفاق نیفتاده است، ولی من به این شهرستان امیدوار هستم تا بتواند بخشی از این خلأ ها را پر کند و امیدوارم که در ادامه نیز همین طور بماند.

جواد افهمی، نویسنده معاصر هم در این مراسم گفت: من نبوغ نوشتن دارم، مغرورم و خودخواه و بسیار عصبانی، اما امیدوارم که بغضم نترکد. من می نویسم تا ناشری پیدا شود و چاپش کند و درصدی از قیمت پشت جلد کتاب را به من بدهد تا با آن سد جوع کنم. این یک روال است. اما وقتی کتابی با خون دل نوشته شد که عنوانش سال گرگ است و برای نوشتن اش 30ـ20 منبع به کار گرفته شده و موضوعش هم انحرافات فکری موجود در سازمان مجاهدین خلق است، چرا باید این کتاب بیش از یک سال در ارشاد در انتظار مجور بماند؟

افهمی افزود: من به عنوان فردی صاحب کتاب که قرار است زندگی ام از راه نوشتن کتاب بگذرد باید چقدر صبر کنم که زندگی ام لنگ نماند! چرا باید رمان من که در نگاه بررسان این موسسه حتی یک اصلاحیه نخورده و در جشنواره داستان انقلاب تجلیل شده، در دست بررسان بماند؟

سخنران بعدی شب کتاب موسسه شهرستان ادب مصطفی جشمیدی بود که او هم واکنشی به سخنان جواد افهمی داشت. وی گفت: مثل آقای افهمی نمی خواهم بغض کنم، زیرا فایده هم ندارد. مظلومیت اخیری که درباره داستان در جایزه جلال پیش آمد چند سال است تکرار می شود.

قهر یک فوتبالیست از چاپ یک کتاب پرفضیلت تر شده است

اسماعیل امینی، شاعر و منتقد دیگر سخنرانی بود که کم توجهی به حوزه کتاب را مورد انتقاد قرار داد. وی در این باره گفت: متاسفم که بگویم در کشور ما دیگر امروز چاپ یک کتاب فضیلت نیست، بلکه فضیلت این شده که فلان بازیکن مشهور با کدام فوتبالیست قهر کرده است و به نظر من همه این ماجراها تعمدی است.

وی اظهار کرد: من یک آدم معمولی ام. نه معروفم و نه فیلسوف. کار ما هم به نظرم مثل کار آدم های عادی است. مثل کاری که نانوای سنگکی می کند یا یک خیاط. توهم این که کاری را که من می کنم، هیچ کس در دنیا نمی تواند بکند، غلط است. اگر کار ما در خدمت انسان باشد، عالی است و اگر نه پلید؛ حال هر کاری می خواهد باشد. به نظر من کار کسی که چاه فاضلاب را خالی می کند، اگر برای خدمت به خلق خدا باشد، مثل کار کسی است که فعالیت فلسفی انجام می دهد. این را من می گویم که هم عملگی کرده ام و هم شاگردی و هم معلمی.

باید امروز 100 شهرستان ادب می داشتیم

ناصر فیض، مدیر دفتر شعر حوزه هنری نیز دیگر سخنران این مراسم بود که با اشاره به موسسه شهرستان ادب گفت: بعد از 35 سال باید امروزصد شهرستان ادب می داشتیم، ولی اینجا تنها یک دانه است و فعالیتش هم همین است. این اتهام همیشه بر ما زده شده که در جهت انقلاب کار می کنیم، اما بگذار بزنند. ما خون داده ایم و باید نشان دهیم که ادبیاتش را هم داریم.

در این مراسم همچنین سعید بیابانکی، یاسین حجازی و علیرضا قزوه نیز به سخنرانی پرداختند.