انتصارشعری از محمد دهقانی

در شرقِ آسیایِ سبز
در باتلاقِ باران هایِ موسمی
هزاران مایل دور تر از کعبه
و ام القرایِ خادمینِ حرمینِ آلِ سعود
قوم و قبلیه شان نشان مسلمانی دارد
هرچند زرد باشند.
این مردم انگار میان مار ! گیر افتاده اند ،
میان مار و افعی
شاید هم ،‌ میان بودا و چنگیز
میان دالایی لاما و اوباما
یا «آنگ سان سوچی» * و بانو کلینتون
بانوی مشعل به دست، با کتِ مخملِ آبی
و مردِ سرخ پوش ،
که هزینه اش را سند های سری CIA تامین می کنند.

***

من قوم و قبلیه ام را
و مرز های جغرافیایِ تحمیلی ام را
سالهاست دور انداخته ام
در رویایِ امتِ اسلام
در آرزویِ وطنِ اسلامی.
سرزمینِ من مرزی ندارد،
وطن من بدون سیم خاردار است
مانند تو برادر میانماری ام
مانند «روهینگیا» قومِ بی‌سرزمین **
برادرم !، آشفته و برهنه رها شدی تا لکه های ننگ تاریخ را لکه دار تر کنی.

***

فلسطین ، امروز همدرد توست
و پاک سازی های نژادی در سوگ تو عزادارند
صبرا و شتیلا تورا به صبر دعوت می کند.
ببین که اشک قانا بر دامن «آراکان» جاری است. ***
قسم می خوریم که آه تو دامن همه را خواهد گرفت.
آل خلیفه را، آل سعود را و آل های دیگر، که جمع آل یهود اند.
و حتی حکام تازه مسلمان را
که قبله شان از کعبه به ریاض تغییر کرده
بر تو مبارک باشد رمضان
که افطار ات خون است و آوارگی
در کنار مرز های بنگلادش اسلامی
هرچند بسته باشد.
مانند چشم های مسلمین و رهبرانشان .

————–
* فعال حقوق بشر میانماری ، از مخالفین دولت و برده نوبل صلح که در مقابل کشتار مسلمانان این کشور سکوت کرده است
** اقوام مسلمان میانماری به این نام معروفند
*** منطقه مسلمان نشین در میانمار