شهرستان ادب: شعری می خوانیم از استاد غلامرضا شکوهی در اولین سالگرد درگذشت ایشان:
گدازه ایم و چنان قلب کوه سرد شدیم در این یخاب نفسگیر اهل درد شدیم به دست های زمخت زمانه همچون موم به شکل هر چه که گیتی اراده کرد شدیم چه زخم ها که ز نامردمان به سینه ماست به جرم این که در این روزگار مرد شدیم دوباره مثل کبوتر به خانه برگشتیم هزار مرتبه از بام اگر چه طرد شدیم چه فصل ها که نشستیم روی شانه باغ به یک تلنگر پائیز ، زرد زرد شدیم شکست شیوه ما نیست گرچه مثل درخت همیشه با تبر و تیغ همنبرد شدیم
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز