شهرستان ادب: علی خلیلی، جوانِ غیور و مظلوم، پس از تحمل دو سال رنج دیروز به شهادت رسید. خلیلی همان طلبه‌ای است که سال 1390 برای دفاع از ناموس مردم توسط اشرار به شدت مجروح شده بود.
شهید علی خلیلی صبح امروز جمع زیادی از مردم متدین تهران تشییع شد.
غزلی که دو سال پیش، شاعر جوان و محبوب سرزمینمان میلاد عرفان پور درپی مجروح شدن علی خلیلی برایش سروده بود، امروز تازه‌تر به نظر می‌رسد:
آرامشی در چهره‌ات بود، آرامشی زیبا برادر!
خون تو را دیدم که می‌ریخت، چون خون عاشورا برادر!
خون تو شعری مستمر بود ، هشدار جنگی سخت تر بود
خون تو فریاد سحر بود، وای از سکوت ما، برادر!
قربانی شهر فریبیم، در انقلاب خود غریبیم
بیدار کن ما خفتگان را ،بیدار کن ما را برادر!
نبض خیابان‌های تهران، آهنگ تسبیح تو بوده است
بازآ که بی تو شهر مجروح جان می‌دهد، بازآ برادر!
ما چون تو فرزند بهاریم ، ما هم وریدی سرخ داریم
باید یکی برخیزد، آری ، اما چرا تنها، برادر!؟
اندام خونین تو اینک، خود روضه‌خوان نینوا شد
آری هوای گریه داریم، اجر تو با زهرا (س)، برادر!
***
حبل الوریدت را بریدند ، گویا خدا نزدیکتر شد
خون تو را دیدم که می‌ریخت...نفرین به تیغ نابرادر