شهرستان ادب: در ادامۀ پروندۀ شعر انتصار شعر سپیدی می‌خوانیم از یاسر رسولی:
اندازۀ تمام.پاییزهای شرجی سرزمینم دلگیرم اندازۀ تمام زمستان‌های پیش رو درد دارم می‌دانم این روزها کبوتران نمی‌توانند نامه‌بران خوبی باشند و من بغض‌هایم را به نزدیک‌ترین رودخانه می‌اندازم من، کلمه را دوست دارم شبیه پدرم به جرم دوست داشتن کلمه، او را میان آتش انداخته‌اند کلمه را دوست دارم شبیه مادرم که زنده‌زنده ازروی سیم‌خاردار راه رفت و خون پاهایش تا بهار پیش رو جریان دارد بودا هر چه می‌خواهد بال‌های کبوتران نامه‌بر را زخمی کند من اما کلمه را دوست دارم حتی اگر رودخانه‌ای نباشد تا بغض‌هایم را درآن بریزم
یاسررسولی
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز