شهرستان ادب: امروز دوازدهم آذر سالگرد درگذشت شاعر برجستۀ فارسی، خیام نیشابوری است. حکیمی که رباعی‌های او شهرت جهانی دارند و بیش از هرچیز در اشعارش به فلسفۀ هستی، مرگ و زندگی و ماهیت آن‌ها می‌پردازد. به این مناسبت به بازخوانی سه رباعی برجستۀ او می‌پردازیم که با گوشِ جان اهالی ادب آشناست:
جامی‌ست که عقلْ‌آفرین می‌زندش
صد بوسۀ مهر بر جبین می‌زندش
وین کوزه‌گرِ دهر، چنین جامِ لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش
آنان‌که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند
از رنج کشیدن آدمی حر گردد
قطره چو کشد حبسِ صدف، دُرّ گردد
گر مال نماند سر بماناد بجای
پیمانه چو شد تهی دگر پر گردد