اشعار کوتاه بهاری
یک سبد شعر بهاری
15 فروردین 1394
23:58 |
3 نظر
|
امتیاز:
5 با 4 رای
شهرستان ادب: در کنار بهاریه‌های غزل و چارپاره و قصیده و نیمایی، اکنون شکوفه‌هایی از بهاریه‌های کوتاه را در سبدی ریخته‌ایم و به شما دوست‌داران بهارِ شعر، تقدیم می‌کنیم.این سبد، آخرین سبزینه از پروندۀ بهاریۀ 94 است. امید که عطر این پروندۀ بهاری تا بهار بعد در مشام جان شما، خوانندگان شهرستان ادب، بماند.
هوای دلکش از ایلش بگیریم
شکوفه پای زنبیلش بگیریم
صدای پای فروردین می‌آید
بیا این بار، تحویلش بگیریم
«مریم حقیقت»
_________________
تقویم را کوک کن
روی بهار
تا خواب زمستانی کوتاه بیاید
شاید
«زهرابختیاری نژاد، دورۀ چهارم، قم»
_________________
با خود بهار آورد
اما خودش
در آن هیاهوی جشن
پنهان
مثل غریبهها رفت
***
اسفند، بیصدا رفت
«محمد امین اکبری، دورۀ دوم، تهران»
_________________
تنها تو میتوانی مادر!
در این زمستانها
کلاه ببافی برای کوه
دستکش برای درخت
و شال گردنی
برای رودخانههای جهان
«علیرضا قزوه»
_________________
در آخرین جمعۀ اسفند
به تحویل مهرت نشستهام
میچینم سین آخر را با سبزینگی حضورت
تنگ دلم میشکند
و
ماهی دلتنگت نصیب دریایت میشود
عزیز!
عشقمان را برگرد
نگذار مهرت
مهرنامت بخورد
«زهرا وادیپور» (شعر قرائتشده در بفرمایید فروردین)
_________________
هنوز خاکستری مانده
از آتشی که بغضی به جانمان انداخت و
وداع را از گوشۀ چشمانمان چکاند
اما باز هم بهار که شود
صیاد میشویم از عطر تنش
بیا نقطه رابرداریم از ته خطی که خط خطی شد و دوباره بروییم
از دانههای شعرمان
هنوز خوابهایی مانده که برای هم ندیدهایم
خانم «اصغران» (شعر قرائتشده در بفرمایید فروردین)
