محسن ابوالقاسمی استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی رخ در نقاب خاک کشید

احمد قائم‌مقامی، استاد زبان‌های باستانی دانشگاه تهران و از شاگردان ابوالقاسمی، درباره او چنین نوشته است: «این چند کتاب و مقاله نماینده علم و فضل مردی گریزان از نوشتن و مشتاق آموختن نیست. ابوالقاسمی متعلق به نسلی است که آموختن را مهم‌تر از جلوه‎فروشی و نوشته‎سازی می‎دانست. سال‌ها اندوخته و اندکی از آن اندوخته خود را در کتاب‌هایش گذاشته، نه از برای فروختن. آنها را سرمایه کار معلمی خود کرده است. با این‌همه معلومات که او داشته و با آن قوه استدلال و تیزهوشی که در او بوده، اگر می‎خواست، امروز آثار بسیار و متعدد از او در دست بود. ولی او خود را وقف معلمی کرده و به نظر بعضی مدعیان خود را در معلمی حرام کرده است. اما برای مردی ملامتی چون او شاید مطلوب‌تر همین بوده که به قول این مدعیان در این معلمی حرام شود.»