طلبه قصه‌گو

شهرستان ادب / در اخبار نبشته است نهم / خبر دوم : اسماعیل آذری را دیگر نه تنها در روستاهای کهکیلویه و بویراحمد، که در همه ایران می‌شناسند، شاید نه به اسم، بلکه با عنوان «طلبه قصه‌گو». او روحانی جوانی است که از چند سال پیش، پا جای پای محمد بهمن‌بیگی، معلم نامدار عشایر گذاشته است، مدام به دل جاده‌های شنی و آسفالت و سنگلاخی زده است تا کودکان را با قصه‌ها آشنا کند و از این طریق به آنان اندیشیدن بیاموزد.

او که از بس با مشکلات آموزشی سر و کله زده است، حالا متخصص این موضوع شده است: «در نظام آموزشی ما در بهترین شرایطش هم فرصت گفتگو در میان دانش‌آموزان نیست. معلم چیزی را سر کلاس می‌گوید و آنها آن را حفظ می‌کنند. من قصه را انتخاب کردم که ذهن آنها را به چالش بکشم.» و «مهمترین معضل بچه‌های روستایی نداشتن معلم خوب است. اگر ساختمان هم خوب باشد تا معلم خوب نباشد اتفاقی نمی‌افتد.»

طلبه قصه‌گو خاطرات خودش را از این سفرها -که گاه با همراهی همسرش انجام می‌شود-، در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کند و حالا هواداران فراوانی یافته است. او نه فقط قصه می‌خواند، بلکه به بچه‌های فقیر صبحانه مختصری می‌دهد و اگر وسعش برسد و از پولی که مردم به حسابش می‌ریزند، ته کارتش چیزی باقی بماند، می‌کوشد تا مشکلات مدارس را نیز حل کند: کمک به زیباسازی مدرسه، کمک‌هزینه برای ساخت دستشویی و حمام برای مدرسه یا برای کل روستا و کارهایی از این قبیل.

موفقیت اسماعیل آذری باعث شده تا طلبه‌های حوزه‌ای که تدریس می‌کند هم هر شب به مساجد بروند و برای بچه‌ها قصه بخوانند. او باور دارد که «طلبه‌ها را باید از همان نوجوانی ترغیب و تشویق کرد به فعالیت‌های ریشه‌ای». از نظر او، یکی از فعالیت‌های ریشه‌ای همین قصه‌خوانی برای کودکان است.