شهرستان ادب: ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالگرد وفات بانوی کرامت، حضرت معصومه سلاماللهعلیها، شعری از «سما روشنایی» در رثای ایشان میخوانیم:
چقدر غصه داشته که پشت در گذاشته کسی که بر ضریح نقرهی تو سر گذاشته بپرس از نگاه خیره ای که سالها به توست چه روزهای سخت را که پشت سر گذاشته قدم زدم میان صحن تو! همین قدم زدن همیشه روی شعرهای من اثر گذاشته نگاه می کنم به آسمان گنبد طلا که روی شانه های شهر بال و پر گذاشته اسیر ترس شب شدن خیال تلخ گم شدن چراغ های روشن حرم مگر گذاشته؟ هوای قم شبیه مشهد است با حضور تو خوشا به حال آنکه پا در این سفر گذاشته شکسته می شوم به صحن آینه که میرسم خدا کنار هم چقدر چشم تر گذاشته خدا محبت تو را درون سینه های ما به پاس گریه های مادرو پدر گذاشته
نام الزامی می باشد
ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز