ارتباط با ما | فارسی | العربية | English | Français

تازه ها (شعر)

غزلی از سیدرضا محمدی

غمگین نبینمت، ماهِ بلند من!

03 آبان 1391 | 10:21

سید رضا محمدی، غزل، اخوانیه ای برای سید ضیا قاسمی

غمگین نبینمت، ماهِ بلند من!/ هرجا تو جمله خیر، هرجا که شر نه تو/ درد کدام جهل، غم بر تو ریخته است/ ملای ده نه تو، پیغامبر نه تو

غزلی از محمود اکرامی

گفتند اين خاك ديگر سرو و صنوبر ندارد

03 آبان 1391 | 07:08

يك عمر از شمعداني تعريف كردند، هر چند / ديدند اين باغ عاشق، از لاله بهتر ندارد / بر شانه‌هاي خيابان، بردند دل‌هاي ما را / بردند و بردند، انگار، اين كوچه آخر ندارد

غزلی از سیده تکتم حسینی

اگر چشـــم تو را پیدا نمی کردم چه میـــکردم؟

02 آبان 1391 | 19:16

سیده تکتم حسینی

اگر آواره ام ، گـــم کرده ام ایل و تبـــارم را.../ که در سردرگمی هایم به دنبال تو می گردم/ خیابان خواب چشمان تو در این شهر خاموشم/ اگر چشـــم تو را پیدا نمی کردم چه میـکردم؟

غزلی از محمدحسین ملکیان

به او که کمتر از من نفس می کشد...

30 مهر 1391 | 10:01

محمدحسین ملکیان،غزل،دفاع مقدس

هشت ساله ست این شراب که ریخت از گلوی تو در پیاله ی من/ سرفه ی بیست و چند ساله ی تو عقده ی بیست و چند ساله ی من/ چشم تو باز...خواب یعنی این، سرفه ی بیحساب یعنی این/ عرق تو...گلاب یعنی این، رنگ و بویت کجاست لاله ی من؟

شعری از حسین منزوی

آن سرخط سخا (در ستایش امام جواد (ع) )

26 مهر 1391 | 05:53

حسین منزوی شعر آیینی شعر برای امام جواد

خورشید فخر از آن بفروشد که هر سحر/ بوسیده آستان امام جواد(ع) را/ خورشید بی غروب امامت که جود او/ آراسته است کوکبه ی بامداد را

غزلی از علی محمد مودب در پاسخ به تهدید و تحریم ایران عزیز

به ایستادن، آن دم که سنگ می بارند

25 مهر 1391 | 10:32

علی محمد مودب،شعر،غزل،در پاسخ به تهدید و تحریم ایر

به جوهر قلم قاضیان راد آن دم/ که حلق خائن در هر لباس بفشارند/ قسم به خون شهیدان، به اشک راهروان/ که روز رزم پلنگان جنگ بسیارند

شعری از محمدرضا طهماسبی در پاسخ به تهدید و تحریم ایران عزیز

بگذار که دیوار به دور تو بچینند

25 مهر 1391 | 09:50

بگذار که دیوار به دور تو بچینند/کافی است تو را پنجره ی باز توکل/دریا نشود در هم و بر خویش نلرزد/طفلی اگر انداخت در او سنگ تغافل

غزلی از مهدی عابدی

کنون از گرد و خاک عشق‌هاي پيش از اين پاکم

24 مهر 1391 | 15:47

مهدی عابدی،غزل،شهرستان ادب

شب و روزِ مرا در برزخ يک لحظه جا دادي/ طلوعم داد لبخند تو و اخمت غروبم کرد/ کنون از گرد و خاک عشق‌هاي پيش از اين پاکم/ که سيلاب تو از هر رويدادي رُفت‌و‌روبم کرد